เมื่อ “ชา” เป็นวัตถุดิบสำคัญของธุรกิจ อิชิตัน กรุ๊ป จึงเปิดโครงการซีเอสอาร์ (CSR) “ชาคืนต้น” สร้างโมเดลพัฒนาชุมชนต้นน้ำให้มีความมั่นคงอย่างยั่งยืน โดยเริ่มต้นเข้าพื้นที่ อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย ซึ่งเป็นแหล่งปลูกชาสำคัญที่สุดของประเทศไทยแห่งหนึ่งและเป็นแหล่งวัตถุดิบชาของ อิชิตัน ด้วยเช่นกัน
ตัน ภาสกรนที และทีมพนักงาน เข้าไป โรงเรียนพญาไพรไตรมิตร ต.เทอดไท อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย เพื่อช่วยแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำอย่างถาวร ด้วยการติดตั้งแท่นเจาะพื้นหินลึกถึง 80 เมตร ที่มีน้ำบาดาลสะสมเพียงพอสำหรับการอุปโภคบริโภคของเด็ก และครูทุกคนในโรงเรียนได้ตลอดทั้งปี และยังสามารถเหลือแบ่งปันไปยังชุมชนในหน้าแล้งอีกด้วย ซึ่งนับเป็นการเข้าไปช่วยแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำอย่างถาวร ทั้งนี้ ยังได้ร่วมกันสร้างอาคารอนุบาลหลังใหม่ แทนอาคารเดิมที่อยู่ในสภาพทรุดโทรม และสภาพแวดล้อมไม่เหมาะสำหรับเด็กเล็กในการเรียนรู้ โดยเลือกใช้วัสดุพื้นถิ่นในการก่อสร้าง และออกแบบให้สวยงาม สะดวกสบาย และมีมาตรฐาน พร้อมมอบอุปกรณ์การเรียน และกีฬาให้นักเรียนทุกคน
“ปกติแล้วโรงเรียนพญาไพรไตรมิตรประสบปัญหาขาดแคลนน้ำสำหรับอุปโภคบริโภค หนึ่งปีมีน้ำใช้เพียงแค่ 2 เดือนเท่านั้น อีก 10 เดือนที่เหลือไม่มีน้ำใช้ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของนักเรียนลำบากมาก และ บางครั้งถึงขั้นต้องสั่งหยุดการเรียน” ดร.สายสวาท วิชัย ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา เชียงราย เขต 3 กล่าว
ตัน ภาสกรนที เสริมต่อว่า “การเข้ามาพัฒนาชุมชนเผ่าอาข่าถือเป็นหน้าที่ความรับผิดชอบ ที่อิชิตันมีความยินดีช่วยเหลือ เพราะเกษตรกรชาวเขาเหล่านี้คือ ครอบครัวเดียวกับเรา นอกจากการช่วยสร้างความมั่นคงให้กับเกษตรกรกว่าหมื่นคนในพื้นที่ชุมชนต้นน้ำ มีรายได้ต่อครัวเรือนและต่อมวลรวมเพิ่มขึ้นแล้ว อิชิตันยังได้สนับสนุนให้มีการค้นคว้าวิจัยด้านเทคโนโลยีการปลูกชามาโดยตลอด”
โครงการ “ชาคืนต้น” เป็นโครงการต่อเนื่อง โดยในปีแรก มุ่งเน้นปรับปรุงคุณภาพชีวิตให้กับเด็กอนุบาล สร้างอาคารอนุบาล และจัดหาแหล่งน้ำให้เพียงพอสำหรับอุปโภคและบริโภค ปีต่อๆไป จะขยับมาปรับปรุงคุณภาพชีวิตให้กับเด็กประถมและมัธยม โดยเน้นเรื่องความมั่นคงในชีวิตอย่างยั่งยืนของชุมชนและเกษตรกร ตามหลักการพัฒนาชุมชนต้นน้ำแบบครอบครัวเดียวกันให้เติบโตอย่างยั่งยืนไปพร้อมกับอิชิตัน
“ตลอดระยะเวลากว่า 10 ปีที่ผ่านมา พื้นที่เกษตรกรรมชาในจังหวัดเชียงรายขยายตัวอย่างต่อเนื่อง จาก 45,599 ไร่ ในปี 2547 เป็น 59,760 ไร่ ในปัจจุบัน เช่นเดียวกับรายได้ของเกษตรกรที่ยกระดับขึ้นจาก 23,710 บาท ต่อปีต่อครัวเรือน ในปี 2549 เพิ่มขึ้นเป็น 127,010 บาท ต่อปีต่อครัวเรือน ในปี 2554 และยังคงการเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนถึงปัจจุบัน”